ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΤΣΑΛΟΥΧΙΔΗΣ

Εθνικά Θέματα

 

Πολύς λόγος γίνεται τα τελευταία χρόνια για τα εθνικά θέματα. Αφορούν την υπόσταση και τη ύπαρξή μας στην ιστορία, γι’ αυτό και θεωρούνται υψίστης προτεραιότητας.

Κάθε κυβέρνηση προσπαθεί να τα αντιμετωπίσει με τον καλύτερο τρόπο. Είναι βέβαια μεγάλη και η ευαισθησία των Ελλήνων γι’ αυτά. Δε συγχωρούν, και καλά κάνουν, λάθη που έχουν σαν αποτέλεσμα την εθνική ταπείνωση και τον ακρωτηριασμό της Ελληνικής Επικράτειας.

Ως εθνικά θέματα θεωρούνται: η ασφάλεια και η ακεραιότητα της Ελλάδας ως χερσαία, θαλάσσια και εναέρια ιδιοκτησία. Η τύχη και η ασφάλεια της ηρωικής Κύπρου. Το Αιγαίο με τις βραχονησίδες, από τις μεγάλες μέχρι και τις πιο μικρές. Ακόμη και μια πέτρα, αν είναι δική μας και μας ανήκει, είμαστε αποφασισμένοι όλοι οι Έλληνες, να την υπερασπιστούμε με οποιαδήποτε θυσία.

Τη φροντίδα της φύλαξης και της διατήρησης αυτής της τεράστιας κληρονομιάς, οι Έλληνες την εμπιστεύονται στην εκάστοτε κυβέρνηση και στην ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων.

Στα εθνικά θέματα ανήκει και φροντίδα για τους Έλληνες του εξωτερικού. Όσοι είχαν την ευκαιρία να ζήσουν μαζί τους στην ξενιτιά, γνωρίζουν πολύ καλά την αγάπη και τη λαχτάρα τους για τη μητέρα-Πατρίδα. Είναι αυτοί που δε φοβήθηκαν τους Λαιστρυγόνες και Κύκλωπες γιατί τους κουβαλούν μέσα τους μαζί την Ιθάκη κατά την καβαφική έκφραση. Ο Ελληνισμός της διασποράς, είναι ένα μεγάλο κομμάτι του οικουμενικού ελληνισμού που δημιούργησε ως προϋποθέσεις του παγκόσμιου πολιτισμού.

Μέσα στα εθνικά θέματα θα μπορούσε να συμπεριλάβει κανείς και ορισμένα κοινωνικά προβλήματα που τείνουν να λάβουν επικίνδυνες διαστάσεις. Είναι τα προβλήματα που κλονίζουν από τα θεμέλια την ελληνική οικογένεια και κατ’ επέκταση την ελληνική κοινωνία. Η μάστιγα για παράδειγμα, των ναρκωτικών, εξελίσσεται με τέτοιους ρυθμούς που δεν προλαβαίνουμε να μετρήσουμε τα θύματά της ή να κλείσουμε τις πληγές που άφησε στο πέρασμά της. Αλίμονο στα παιδιά εκείνα που θα βρεθούν στα δίχτυα των ανθρώπων που εύκολα εμπορεύονται τις ζωές και τις ψυχές τους. Και η απορία που μένει στον κάθε σκεπτόμενο πολίτη, είναι η αδυναμία των οργανωμένων κοινωνιών να αποτρέψουν ένα τέτοιο θανάσιμο κίνδυνο και να γλιτώσουν χιλιάδες οικογένειες από το φρικτό μαρτύριο της καταστροφής.

Αλλά και δημογραφικό πρόβλημα κλονίζει τα θεμέλια της πατρίδας μας. Είναι από τα προβλήματα εκείνα που απαιτούν άμεση λύση και ριζοσπαστικά μέτρα για την αντιμετώπισή τους. Λιγοστεύουν τα παιδιά από τις αγκαλιές των μανάδων, από τις παιδικές χαρές και από τα σχολεία. Λιγοστεύουν από τους στρατώνες και η χώρα μας οδηγείτε σε πρόωρη γήρανση.

Ένα άλλο σοβαρό θέμα είναι η ανεργία. Είναι ένας σύγχρονος ιός που χτυπάει τους νέους, κυρίως, που βλέπουν τα όνειρά τους μαζί με τα πτυχία και τις σπουδές τους να σβήνουν. Διαισθάνονται το μέλλον τους αβέβαιο, γι’ αυτό εξαναγκάζονται να μεταναστεύουν στο εξωτερικό σε αναζήτηση εργασίας. Απεναντίας, τα γηροκομεία περισσεύουν. Μέσα σ’ αυτά οι σύγχρονες κοινωνίες έχουν εγκλωβίσει την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, ενώ την ίδια στιγμή προσπαθούν με διάφορα κηρύγματα «περί δικαιωμάτων του ανθρώπου» να πνίξουν εξασθενημένες συνειδήσεις τους.